دانشگاه واشنگتن با همکاری محققان شرکت مایکروسافت، روشی پیشنهاد دادهاند که با کمک آن میتوان حجم زیادی از دادههای دیجیتال را در فضایی فوقالعاده محدود ذخیرهسازی کرد. در این روش بهمنظور رمزگذاری (encode)، ذخیرهسازی و بازیابی دادههای دیجیتال، از مولکولهای دیاِناِی استفاده کردهاند. ظرفیت ذخیرهسازی مولکولهای دیاِنای، میلیونها بار بیشتر از ابزارهای ذخیرهسازی فعلی است.
این گروه که متشکل از محققانی از حوزههای مهندسی کامپیوتر، مهندسی پزشکی (bioengineering) و مهندسی برق است، حاصل کار خود را در قالب مقالهای منتشر کردهاند. این گروه نه تنها موفق به رمزگذاری دادههای دیجیتال مربوط به چهار فایل تصویری روی توالیهای دیاِنای شدهاند، بلکه توانستهاند این فرایند را به طور معکوس نیز اجرا کنند؛ به طوری که میتوانند بدون از دست رفتن حتی یک بایت از اطلاعات، عکس را از روی دیاِنای بازیابی کنند. این روش حتی برای ذخیره و بازیابی تصاویر ویدیویی نیز کاربرد دارد.
«Luis Ceze»، دانشیار علوم و مهندسی کامپیوتر دانشگاه واشنگتن میگوید: «این مولکول شگفتانگیز تولید شده است تا به طور مؤثری همه اطلاعات مربوط به ژنهای شما و چگونگی عملکرد یک سیستم زنده در آن ذخیره شود.» این اطلاعات بسیار فشرده هستند و پایداری زیادی دارند؛ به طوری که سالها باقی میمانند. او اضافه میکند: «در حقیقت ما کاربری آن را طوری تغییر دادیم تا دادههای دیجیتال نظیر عکسها، ویدیوها و اسناد روی آن ذخیره شود، طوری که صدها یا شاید هزاران سال قابل دسترسی و مدیریت باشد.»