اینترنت اشیاء مفهومی جدید در دنیای فناوری و ارتباطات است. اینترنت اشیاء (Internet of Things) یا بصورت خلاصه IOT فناوری مدرنی است که در آن برای هر موجودی (انسان، حیوان و یا اشیاء) قابلیت ارسال داده از طریق شبکههای ارتباطی، اعم از اینترنت یا اینترانت، فراهم میگردد.
فرآیند ارسال دادهها در فناوری اینترنت اشیاء بدین ترتیب است که به سوژهی مورد نظر یک شناسهی یکتا و یک پروتکل اینترنتی (IP) تعلق میگیرد که دادههای لازم را برای پایگاه دادهی مربوطه ارسال میکند. دادههایی که توسط ابزارهای مختلف از قبیل گوشیهای تلفن همراه و انواع رایانهها و تبلتها قابل مشاهده خواهند بود.
روزگاری جورج اورول نوشت آنکه گذشته را کنترل میکند، آینده را کنترل خواهد کرد. دنیای مدرن و فناوری ارتباطات نشان دادهاست که در دنیای کسب و کار "آنهایی که به دادهها و اطلاعات بیشتر و بهتری دسترسی دارند آینده را کنترل خواهند کرد"؛ داشتن اطلاعات در دنیای جدید حکم سقوط سیب در روزگار نیوتون را دارد! اطلاعات بهروز و مفید آنگاه که در زمان مناسب در اختیار اهل فن قرار گیرد، منجر به تولید محصولات و خدماتی میشود که زندگی بشر را هر روز بیش از پیش آسان و آسوده میکند؛ آسان و آسوده، با همهی پیچیدگیها و مصائب جهان امروز.
فناوری اینترنت اشیاء نیز با همین فلسفه توسعه یافته است:
"دریافت، ثبت و ارسال اطلاعات بهروز و لحظهای برای استفاده، تحلیل و بهبود محصولات و خدمات و البته در نهایت برای استفادهی مصرفکنندگان انجام میگیرد!"
ورزشکاری که در طول یک برنامهی تمرینی حرکات فیزیکی و تغییرات داخلی بدنش مورد مطالعه قرار میگیرد؛ شامپانزهای که سوژهی یک تحقیق علمی است و یا قفسهی مخصوص کنسروهای ماهی در یک خوار و بار فروشی یا باک بنزین هوشمند یک خودروی سواری که خالی شدن خود را گزارش میدهند! اینها همگی با استفاده از فناوری اینترنت اشیاء قادر خواهند بود اطلاعات لازم را به صورت لحظهای به هر پایگاه دادهای که بدان متصل شده باشند، در هر نقطهای از دنیا ارسال کنند.
فرآیند ارسال دادهها در فناوری اینترنت اشیاء نیازی به تعامل «انسان با انسان» یا «انسان با رایانه» نخواهد داشت و دادهها به صورت اتوماتیک و بر اساس تنظیمات انجام شده و در زمانهای مشخص (معمولاً بهصورت دائم و لحظهای) ارسال میگردند.
ظهور پدیدهی اینترنت اشیاء یکی از هزاران نتیجهی گسترش اینترنت و البته توسعهی فناوریهای بیسیم (Wireless Technologies) و سامانههای میکرو الکترومکانیکی (Micro-electromechanical Systems) است. بهدلیل قابلیتهای فراوانی که در تعاملات "ماشین با ماشین" در فناوری اینترنت اشیاء موجود است، این پدیده تا به امروز در بخشهای صنعت (به خصوص در انواع کارخانجات تولیدی)، انرژی و گاز کاربرد فراوانی داشتهاست. سایر محصولات هوشمند، محصولاتی که قابلیت برقراری ارتباط "ماشین با ماشین" را دارند، از قبیل لیبلهای هوشمند، کنتورهای هوشمند نیز از فناوری اینترنت اشیاء سود میبرند.
با اینکه فعالیت در حوزهی فناوری اینترنت اشیاء از اوایل دهه ۹۰ میلادی آغاز شد، اما اصطلاح "اینترنت اشیاء" را کوین اشتون در سال ۱۹۹۹ ارائه کرد. جالب است بدانید یکی از توسعهدهندگان فناوری اینترنت اشیاء محقق و پژوهشگری ایرانی به نام رضا راجی است. آقای راجی یک کارآفرین سریالی، مشاور شرکتهای نامدار و دانشآموختهی مهندسی الکترونیک است و در منطقهی خلیج سانفرانسیسکوی ایالات متحده سکونت دارد.
اگر به فنآوری اینترنت اشیاء علاقمندید، برای اطلاعات بیشتر این ارائهی جذاب دکتر جان بارت در یکی از سلسله برنامههای Ted را تماشا کنید.
فناوری اینترنت اشیا نقش بسیار مهمی در دنیای کارآفرینان بازی میکند. کسب و کارهای متعددی بر محور این فناوری راهاندازی شدهاند، در حالیکه این مفهوم و این فناوری در ابتدای راه خود قرار دارد و هر روز بیش از پیش تغییرات و تحولات جدیدی در آن رخ میدهد. استفاده از این فناوری برای کارآفرینان و محققین خلاق ایرانی یک فرصت گرانبها به شمار میرود که میتواند به بهبود فضای کسب و کار و اشتغالزایی در کشور کمک شایانی بکند.